Als je het gevoel hebt ergens niet tevreden mee te zijn in je leven, mag je dit gevoel serieus nemen. Het zegt je namelijk ‘Nee dit wil ik niet’ of ‘Zo wil ik het niet, hier ben ik niet blij mee. En ik geloof dat er iets mooiers voor mij mogelijk is.’
Ik heb jarenlang mijn ontevredenheid weggedrukt, of in ieder geval dat geprobeerd. Door te zeggen ‘zo erg is het niet, kijk naar wat je wel hebt, bij iedereen is er wel iets.’
Dit zorgde ervoor dat ik een gevoel dat ik diep van binnen voel, een diepe waarheid (geen schreeuwerige of drammerige emotie) ontkracht en ontkent heb.
Daarmee ontkracht en ontken ik dus mijzelf. En neem ik het ‘probleem’ niet serieus waardoor ik het ook niet kan veranderen.
Maar erger nog, leer ik mezelf dat negatieve gevoelens er niet mogen zijn. Terwijl alle gevoelens richtingaanwijzers zijn van je ziel, je diepste zelf.
Beter kan ik mezelf vragen ‘Hoe zou ik het wel willen? Wat is het eerlijkste en mooiste dat ik me op dit gebied in mijn leven kan voorstellen?’
Dan ontstaat er compassie en vandaar uit beweging in een richting die je wel past.
Hoe fijn zou dat zijn?!