Voel jij je soms ook wat somber en lusteloos?
Het gevoel dat je nergens echt zin in hebt. Maar je moet nu eenmaal door. Je verlangt naar de tijd dat je als je s ochtends uitgerust wakker werd en echt zin in de dag had.
Voelt dat voor jou als eeuwen geleden?
Grote kans dat je maar gewoon doorgaat en je ’s avonds niets anders meer wilt dan vroeg naar bed.
Hoe moeilijk en onmogelijk het soms ook lijkt, het is dan echt tijd om meer aan jezelf te gaan denken. Ergens ben je in een ritme terecht gekomen dat niet (genoeg) voedend voor je is.
En hoe graag je daar anderen de schuld van wilt geven, de enige die er iets aan kan veranderen ben jezelf. En juist dat idee dat je het zelf moet doen klinkt je nu niet als muziek in je oren.
Maar het hoeft niet zwaar en moeilijk te zijn. Begin met kleine stappen, een keer wandelen na het eten alleen of met een vriendin, in bad met een goed boek, een meditatie, verven met je kinderen, neem een keer de fiets ipv de auto of de auto en zing hard mee met je lievelingsmuziek, doe iets leuks aan.
Maar vooral wees lief voor jezelf, maak contact met jezelf, echt contact. Laat al je emoties er zijn, zonder te oordelen, omarm jezelf helemaal. Beweeg je lichaam op fijne muziek en kom weer tot leven.
Alles wat je normale ritme doorbreekt is goed. En ook al denk je dat je er geen zin en energie voor hebt. Je zult zien dat je na afloopt blij bent dat je het hebt gedaan.
Waarmee doorbreek jij je dagelijkse ritme en geef je meer tijd en aandacht aan jezelf?